Blog
Μάθε για το Κόσμημα

 

Λίγα λόγια για το διαμάντι

 

Η ελληνική λέξη «αδάμας», πρόγονος της σημερινής «διαμάντι» σχηματίσθηκε από το στερητικό «α» και το ρήμα «δάμνυνι», που σημαίνει δαμάζω, υποτάσσω, αποδίδοντας μ’ αυτή τη ζωντανή εικόνα τη σκληρότητα του υλικού. Πέρασαν αμέτρητα χρόνια από τότε που ο άνθρωπος έσκυψε και μάζεψε από χάμω ένα λαμπερό πετράδι ολότελα διαφορετικό από όσα ήξερε μέχρι τη μέρα εκείνη. Κάπως έτσι το διαμάντι έκανε την πρώτη του εμφάνιση και άρχισε να αποκτά την ιδιαίτερη θέση που κατέχει μέχρι σήμερα.

Το δέος, η ευλάβεια, η μυστικιστική διάθεση, η δεισιδαιμονία, η αγάπη για τον πλούτο και την χλιδή, η φιλαρέσκεια, η ματαιοδοξία, κεντρίστηκαν μέσα στην ανθρώπινη καρδιά. Οι άνθρωποι άρχισαν να λατρεύουν τα διαμάντια, να τα προσφέρουν στους θεούς τους, να τα φοβούνται, να τα χρησιμοποιούν για τον καλλωπισμό τον δικό τους ή αγαπημένων τους προσώπων, να φτιάχνουν με αυτά φάρμακα και φαρμάκια, να τα εμπορεύονται και να θησαυρίζουν, να τα χρησιμοποιούν στις εμπορικές τους δοσοληψίες, να δολοπλοκούν και να πολεμούν για αυτά.

Αρχικά, τα φορούσαν σαν φυλαχτά, για να παίρνουν κουράγιο, να προστατεύονται από τον εχθρό, αλλά και σαν κοσμήματα. Η ανάγκη του στολιδιού για τον άνθρωπο ήταν πάντα σχεδόν τόσο επιτακτική όσο η ανάγκη της τροφής καιτης στέγης. Στα βιβλικά χρόνια, τα χρησιμοποιούσαν και σαν ιδιαίτερα σκληρό εργαλείο, για την χάραξη άλλων, σκληρών επίσης, υλικών. Εργαλείο και στολίδι το διαμάντι, έκανε την πορεία του στους αιώνες. Σ’ αυτές τις δύο χρήσεις, ήρθε να προστεθεί μια τρίτη: της αξίας με τα δυο ανυπέρβλητα πλεονεκτήματα, τη μεγάλη και διεθνώς αποδεκτή ανταλλακτική αξία και την δυνατότητα εύκολης μεταφοράς του παντού.

Η μυστικιστική διάθεση και οι δεισιδαιμονίες που περιβάλλουν τα διαμάντια πηγάζουν από την σκληρότητα και την διαύγεια τους, ιδιότητες που σε τόσο ψηλό βαθμό μόνο με θεούς ταίριαζαν και θεούς χαρακτήριζαν. Στη περιοχή της δοξασίας ανήκουν και οι θρυλούμενες ιαματικές ιδιότητες του πετραδιού.

 

Αλέκος Τσότρος: «Το Διαμάντι», Αθήνα 1987.